Jack Lemmon jest jednym z moich ulubionych aktorów, gdyż niewielu aktorom tamtych czasów udawało się łączyć w równych proporcjach talent komediowy i dramatyczny. Już rolą w ,,Mister Roberts''(pierszy oscar) pokazał talent i przyćmił takie tuzy jak Henry Fonda czy Jakc Cagney. W ,,Garsonierze'' pokazał genialnie rozterki zakochanego karierowicza . ,,Pół żatrem, pół serio'' to już nie trzeba mówić, rola arcygenialna. W latach 60 tych przeważnie grał role komediowe, często ciamajdy o złotym sercu. Dopiero po roli Harrego Stonera w ,,Ocalić Tygrysa''(drugi oscar) pokazał jak ogromny drzemie w nim talent dramatyczny. Późniejsze role(,,Chiński syndrom, ,,Zaginiony'' ,,Dar'', ,,JFK, ,,Glengary Glenn Ross'') tylko to umocniły. Wisienką na torcie był występ w ,,Dwóch zgryźliwych tetrykach'' i jego kontynuacji ze swoim starym przyjacielem Waltherem Matthau. Do tego grał z najlepszymi(Tony Curtis, George C . Scott, Al Pacino, Michael Douglas, Burgees Meredith, Kevin Spacey) i miał szczęście do grania z pięknymi aktorkami(Shirley McLaine, Lee Remick, Anne Barncroft, Virna Lisi, Jane Fonda,Ann Margret) Jak dla mnie , nie bedzie już takiego artysty takiego jak on. Prawdziwy Gigant kina.